Ciągłość władzy Prezydenta jest podważana przez oficjalne media oraz czynniki podające się za prawomocne i opiniotwórcze ze strony "państwa Polskiego" zwanego potocznie 3RP. 

Jest rzeczą bezsporną że w roku 1971, w dniu 22 września, urzędujący wtedy Prezydent na Uchodźctwie, August Zalewski wydał w oparciu o art. 24 ust. 1 ustawy Zasadniczej dekret wskazujący że jego następcą na wypadek opróżnienia stanowiska jest piastujący wtedy tekę Ministra, Juliusz Nowina-Sokolnicki.

Juliusz Nowina Sokolnicki otrzymał również tytuły arystokratyczne : 7 lipca 1970 roku tytuł księcia de Lurville od księcia Carlosa - głowy linii karlistów Domu Bourbonów, 24 marca 1991 roku otrzymał też dziedziczny tytuł książęcy od głowy cesarskiego Domu Hohenstaufów - księcia Augusta, rozszerzony dnia 25 lutego 1995 roku na wszystkich potomków Józefa Telesfora Sokolnickiego ( 1786 - 1858 ) pradziada J. N. Sokolnickiego. W związku z powyższym miał prawo nadać tytuł arystokratyczny Janowi Zbigniewowi Potockiemu co też uczynił wraz z nominacją na Urząd Prezydenta.

P. Kaczorowski nie był żadnym prezydentem Konstytucyjnym. W wyniku afery Bergu powołano twór ,, trójgłowy,, z którego wyłoniono samozwańczego tez. prezydenta. Zarówno Anders jak i Kaczorowski podpisali ,, lojalki na Łubiance w wyniku czego stali się agentami sowieckimi działającymi na szkodę Rzeczypospolitej Polskiej - są na to dowody.

W załączeniu materiał historyczny który nawiązuje do tych wydarzeń i działań, opisuje on pewne kulisy powstania powołanej przez siebie tzw. "Radę Trojga", który usiłował podważyć legalną linie i działania Prezydenta Augusta Zalewskiego.

Oczywiście spotkało się to z poparciem okupacyjnych władz i też - czego nie da się ukryć, w dużym stopniu też "sojuszników" Polski, czyli krajów zachodnich. Jest to ewidentna zdrada i pogwałcenie wszelkich umów między Rzecząpospolitą Polską a państwami stanowiącymi wspólną koalicję przeciwko naszym okupantom, Niemcom i bolszewickiej Rosji. 

Uznanie Prezydenta Nowiny-Sokolnickiego za prawowitego następcę  było i jest bardzo nie wygodne dla rządów 3RP jak i ukształtowanego układu politycznego po drugiej wojnie światowej. Podział wpływów który nastąpił wskutek układów które podpisywano i ustalano poza naszymi plecami skutkował próbami eliminacji legalnych rządów Rzeczypospolitej Polskiej z przestrzeni politycznej. I tak, mimo że (2)RP była członkiem Ligi Narodów i współtwórcą ONZ, została odsunięta i zmarginalizowana w tych działaniach, a nasi sojusznicy wprowadzili w struktury ONZ Polskę Rzeczpospolitą Ludową, twór w pełni kontrolowany przez bolszewickie rządy Związku Radzi8eckiego. 

W całej tej historii zastanawia postawa państw zachodnich, które nie tylko sankcjonują działanie 3RP i bojkotują legalne rządy Rzeczypospolitej Polskiej i jej prawnie legalnych kontynuowanych przez Jana Zbigniewa Potockiego rządów. Duży wpływ na to mają nie konsekwentne działania i brak planu odbudowy Państwa, w czym widać liczne wpływy różnych grup i interesów, w tym głównie służb bezpieczeństwa 3RP.. Chcielibyśmy przybliżyć jednak fakty i kulisy związane z prawnie poprawnym procesem ciągłości prezydentury (2) Rzeczypospolitej Polskiej. Zakłócane są liczne, oddolne inicjatywy Suwerenów, chcących w sposób skuteczny i zorganizowany wziąć udział w odbudowie państwowości Polskiej. Czy uda się oczyścić to pole działań? 

 W tym materiale mamy opis współczesnych dla tych wydarzeń świadków, którzy jak wynika z tego dokumentu mieli dostęp do informacji związanych z tymi wydarzeniami. Warto się zapoznać. Niestety jakość po przetworzeniu jest słaba, polecamy zapoznać się z wersją w pdf-ie, dostępną pod linkiem: dostępnym po kliknięciu w ilustrację lub w tym linku : Sprawa Niepodległości Polski

 Treść powyższego dokumentu:

Niezależne stwierdzenie legalności następców Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej

Ustawa Konstytucyjna z dnia 23 kwietnia 1935 roku stanowi jak następuje

ART.13

• (1) Prezydent Rzeczypospolitej korzysta z uprawnień, które stanowią jego prerogatywy
• 13 (2) do prerogatyw tych należy:
  • a) wskazanie  jednego z kandydatów na Prezydenta Rzeczypospolitej i zarządzenie głosowania powszechnego;
  • b) wyznaczenie na czas wojny następcy prezydenta Rzeczypospolitej art. 24 ustęp 1 w przypadku wojny okresu urzędowania prezydenta Rzeczypospolitej.  ...

ART. 24

• (1) W razie wojny okres urzędowania Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej przedłuża się do trzech miesięcy od zawarcia pokoju; Prezydent Rzeczypospolitej osobnym aktem , ogłoszonym w gazecie rządowej, wyznaczy wówczas swojego następcę na wypadek opróżnienia się urzędu przed zawarciem pokoju.
•  (2) w razie objęcia przez następcę urzędu Prezydenta Rzeczypospolitej okres jego urzędowania trwa do trzech miesięcy od zawarcia pokoju 

INTERPRETACJA

ART. 13 (1) stanowi, że prezydent Rzeczypospolitej korzysta z uprawnienia osobistego, która jest wyraźnie określona w ustawie konstytucyjnej

ART. 13 (2)(b) stanowi, że prezydent Rzeczypospolitej korzysta z prerogatyw osobistych, kiedy wyznacza na czas wojny swojego następcę

ART. 24 (1) i (2) jest podstawowym przepisem który służy do utrzymania ciągłości prawnej państwa w razie wojny lub okupacji kraju .

Artykuł ten ustala trzy zasadnicze prawa :

• w razie wojny okres urzędowania prezydenta Rzeczypospolitej przedłuża się do upływu trzech miesięcy od zawarcia pokoju
• prezydent Rzeczypospolitej wyznacza swego następcę na wypadek opróżnienia się urzędu przed zawarciem pokoju
• w razie objęcia urzędu przez następcę okres jego urzędowania trwa do upływu trzech miesięcy od zawarcia pokoju

Rząd Rzeczypospolitej do daty dzisiejszej nie podpisał traktatu pokoju i dlatego na ma Konstytucyjne Prawo nieprzerwanej ciągłości urzędowania.

PRECEDENSY

Ustawa Konstytucyjna z dnia 23 kwietnia 1935 roku, nie przewiduje odwołania lub zmiany następcy. Jednak wyznaczenie następcy z konstytucyjnej prerogatywy osobistej w rzeczy samej upoważnia Prezydenta Rzeczypospolitej do wyznaczenia innego następcy , anulując tym samym wcześniejszą nominację. Taką wykładnię zapoczątkował prezydent Ignacy Mościcki w czasie ataku Niemiec na Polskę we wrześniu 1939 roku i tym samym ustanowił precedens którego nikt nigdy nie poddał krytyce i nie podważył.

Dnia 2 września 1939 roku Prezydent Ignacy Mościcki wyznaczył na swojego następcę marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego. Dnia 17 września 1939 roku po przekroczeniu granicy Rumunii, gdzie Prezydent i Marszałek zostali internowani, Prezydent Mościcki wyznaczył na swego następcę ambasadora generała Bolesława Wieniawa-Długoszewskiego.

Wkrótce potem dnia 27 września 1939 roku, prezydent Mościcki mianował swym następcą byłego marszałka senatu Władysława Raczkiewicza  Na mocy tego ostatniego aktu Władysław Raczkiewicz objął urząd prezydenta Rzeczypospolitej dnia 30 września 1939 roku

Wtedy to Prezydent Ignacy Mościcki ustanowił trzy precedensy:

• pierwszy to zmiana i wyznaczenie innych następców bez oficjalnego odwołania poprzednika
• drugi to wyznaczenie następcy bez ogłoszenia w gazecie rządowej na mocy osobistej prerogatywy konstytucyjnej
• trzeci precedens to, że ostatni kolejno wyznaczony następca obejmuje urząd Prezydenta Rzeczypospolitej

Taka procedura nie była kwestionowana przez żadną partię polityczną i stosowna była kilkakrotnie w czasie późniejszym.

Prezydent Władysław Raczkiewicz wyznaczył swym następcą ówczesnego prezesa Rady Ministrów Generała Władysława Sikorskiego. Jednak już w 1939 roku, aby nie łączyć urzędów prezesa Rady Ministrów i Naczelnego Wodza z następstwem prezydenta,  Prezydent Raczkiewicz mianował swym następcą Generała Kazimierza Sosnkowskiego. W czasie Powstania Warszawskiego prezydent Raczkiewicz zmienił poprzednią decyzję i wyznaczył swym następcą przywódcę Polskiej Partii Socjalistycznej Tomasza Arciszewskiego. W kwietniu 1947 roku Prezydent Raczkiewicz znów zastosował osobistą prerogatywę konstytucyjną i mianował byłego Ministra Spraw Zagranicznych Augusta Zalewskiego. Na mocy tego ostatniego aktu August Zalewski objął urząd prezydenta Rzeczypospolitej dnia 6 czerwca 1947 roku po śmierci Władysława Raczkiewicza

Stan faktyczny

Jednak Polska Partia Socjalistyczna i związane z nią ugrupowanie lewicowe uznały Prezydenta Augusta Zaleskiego. Zgrupowanie to, mocno lewicowe, stworzyło tak zwaną "Radę Polityczną" przemienioną potem na tak zwaną "Radę Jedności Narodowej" w końcu powstał nowotwór polityczny w postaci tak zwanej "Rady Trzech" w składzie Tomasz Arciszewski generał Anders i ambasador Raczyński, "Rada Trzech" uzurpowała sobie bezprawnie prerogatywy prezydenta Rzeczypospolitej. Zgrupowanie to, poglądów lewicowych, wypowiedziało posłuszeństwo prezydentowi Augustowi Zalewskiego w roku 1954.

W ciągu dwudziestu pięciu lat urzędowania prezydenta Augusta Zalewskiego, następcami jego byli kolejno: Tadeusz Tomaszewski, generał Władysław Anders, Tadeusz Brzeski, książę Eustachy Sapieha, Aleksander Zawisza, profesor Stanisław Ostrowski wyznaczony dnia 24 lutego 1971 roku i wreszcie Juliusz Nowina-Sokolnicki ostatni wyznaczony dnia 22 Września 1971 roku. Juliusz Nowina-Sokolnicki wówczas pełnił funkcję Ministra Informacji, Ministra Spraw Krajowych i Ministra Spraw Wewnętrznych.

Tylko trzy z tych siedmiu kolejno wyznaczonych ogłoszono w gazecie rządowej, co nie było koniecznością z racji osobistej  prerogatywy konstytucyjnej Prezydenta Augusta Zalewskiego i ustanowionych precedensów przez Prezydenta Mościckiego i Prezydenta Raczkiewicza. Poprzednie kolejno wyznaczenia następców prezydenta przed nominacją Juliusza Nowina-Sokolnickiego były automatycznie anulowane przez wydanie każdorazowej ,nowej nominacji. 

I znów powtórzyła się historia z lat  1947-1954. Powstała opozycja zgrupowania zdecydowanie lewicowego i spadkobierców niesławnej "Rady Trzech" przeciw wyznaczeniu następcą prezydenta Juliusza nowina Sokolnickiego. Na tego czele zgrupowania stanął profesor Stanisław Ostrowski i ogłosił się samozwańczo prezydentem, mimo że nie był ostatnim z wyznaczonych i mimo faktu że jego nominacja została automatycznie anulowana przez wyznaczenie następnej kolejno nominacji Juliusza Nowiny Sokolnickiego. 

Po śmierci Prezydenta Augusta Zalewskiego 6 kwietnia 1972 roku, jedyną ważną konstytucyjnie i zgodną z ustanowionymi precedensami, była nominacja ostatnia, wydana Juliuszowi Nowina-Sokolnickiemu. 

Kiedy okazało się, że  wszelkie wysiłki Sokolnickiego zmierzające do utrzymania jedności polskiej emigracji politycznej nie dały wyników, i kiedy koła lewicowe profesora Ostrowskiego odrzuciły pojednawcze propozycje, minister Sokolnicki objął urząd Prezydenta Rzeczypospolitej.

Samozwańczy "prezydent" Ostrowski i jego tragiczni następcy, ich zgrupowania lewicowe i nieliczni spadkobiercy "Rady Trzech", podtrzymują swoją działalnością rozbicie polskiej społeczności, rozpoczęte w latach 1947-1954, czynią siebie odpowiedzialnymi przed Narodem Polskim i wydarzenie za rebelie i dokonany zamach stanu.

Przedmiotem niniejszego oświadczenia było stwierdzenie faktów prawnych dotyczących następców Prezydenta, a nie przyczyn dlaczego następowały zmiany następców, ponieważ przyczyna zmiany nie zmienia faktu prawnego następstwa. Dlaczego następowały zmiany następców Prezydenta, skandaliczna afera "Bergów" i strona moralna rozłamu społeczeństwa polskiego to są przedmioty opracowań historycznych,

KOMENTARZ. Argument zalecający dostosowanie Konstytucji do nowoczesnych pojęć demokratycznych, który nie może być uaktualniony na emigracji, ponieważ zmiana ustawy konstytucyjnej, może być dokonana przez Izby ustawodawcze i Naród Polski w wolnym głosowaniu powszechnym w kraju. (Art. 8 Ustawy Konstytucyjnej z 1935 roku).

STWIERDZENIE

Po zapoznaniu się z procedurą konstytucyjną, ustanowionymi precedensami i dokumentem nominacyjnym Juliusza Nowina-Sokolnickiego, wydanym przez Prezydenta Augusta Zalewskiego z odciskiem pieczęci urzędowej prezydenta Rzeczypospolitej, na papierze z wytłoczonym godłem państwowym, datowanym 22 Września 1971 roku, i zaopatrzonym w autentyczny podpis Prezydenta Augusta Zalewskiego, stwierdzamy, że od śmierci prezydenta Augusta Zalewskiego, Konstytucyjnym Prezydentem Rzeczypospolitej jest niezaprzeczalnie Juliusz Nowina-Sokolnicki, a powołany przez niego Rząd Rzeczypospolitej jest jedyną konstytucyjnie prawną władzą Rzeczypospolitej (na uchodźstwie)

stwierdzenie podpisali

Zbigniewa K. Sieniawa Dworak DOKTOR MEDYCYNY - CHIRURG

Adam A. Komosa, PROFESOR EMERITUS-HISTORII

(podpisy odręczne)

Northern Michigan Uniwersytet ( 18 maj 1987 )

Subscribed and sworn to before me this 18th day of may, 1987 by Adam A. Komosa to be his free act and deed.

(Podpisany i zaprzysiężony przede mną dnia 18 maja 1987 r. przez Adama A. Komosa, jako jego wolny akt i czyn.) - tłum. redakcji

Podpisano przez:

NOTARY PUBLIC-KY STATE AT LARGE  (podpis nieczytelny)

MY COMM. EXPIRIES: 9-1-90