Sprawa masonerii W grudniu 1937 r. poseł Juliusz Dudziński z Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem Józefa Piłsudskiego (BBWR) złożył interpelację w sprawie masońskiego spotkania w siedzibie Naczelnej Dyrekcji Lasów Państwowych w grudniu 1936 r, na co ówczesny premier Felicjan Sławoj-Składowski (mason) odpowiedział, "że nie uważa za potrzebne wydawanie dalszych zarządzeń w poruszanej przez interpelanta sprawie"(Koredczuk). Na posiedzeniu Sejmu w lutym 1938 r. premier Sławoj-Składowski, odpowiadając na kolejne wystąpienie posła Dudzińskiego, najpierw zbagatelizował sprawę: "Przejdźmy do tej samej sprawy, do tych strasznych masonów . Sprawa masonerii, naprawdę jest tyle zagadnień w Polsce i tyle rzeczy ważniejszych, jeszcze ustawowo nieuporządkowanych, że z konieczności ta sprawa jest w zawieszeniu" - a potem otwarcie pogroził posłowi: "Panie kolego Dudziński, życzę Panu dobrze, ostrożnie, bo masoneria już niejednego skróciła" Czy to coś nam przypomina? Polityczna konieczność Pomimo pogróżek, inicjatywę przejął inny poseł - Władysław Budzyński, członek Obozu Zjednoczenia Narodowego (OZN). 25 marca 1938 r. Budzyński przedłożył projekt ustawy o zwalczaniu masonerii, za co został usunięty z OZN. Kordeczuk relacjonuje: "Polityczna konieczność delegalizacji masonerii przez rząd z jednej strony, z drugiej zaś chęć uniknięcia niewygodnej dla niego dyskusji na ten temat w Sejmie i i Senacie, spowodowały, że rząd postanowił to przeprowadzić z ich pominięciem" Po rozwiązaniu Sejmu 13 września 1938 r. dekret oparty na wniosku złożonym przez posła Budzyńskiego i opracowanym przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych podpisał Prezydent RP. W czasie prac przygotowawczych w MSW "przeniesiono w stan spoczynku dwu wyższych urzędników ministerialnych - Z. Dworzańczyka i E. Kipę, o których od lat wiadomo było, że są działaczami wolnomularskimi" (Kordeczuk).

Dekret Prezydenta Rzeczpospolitej z 22 listopada 1938 r. o rozwiązaniu zrzeszeń wolnomularskich (na podstawie art. 55 ust. (2) ustawy konstytucyjnej) zawiera następujące główne postanowienia:

"Art. 1 (1) Zrzeszenia wolnomularskie (masońskie) uznaje się za rozwiązane na mocy samego prawa; 
art. 1 (2) Minister Spraw Wewnętrznych rozwiązuje zrzeszenia zależne od wolnomularstwa; 
art. 1. (3) Majątek rozwiązanych zrzeszeń przeznacza się na cele dobroczynności publicznej, archiwa zaś i dokumenty przekazuje się na rzecz Państwa. 
Art. 2 (1) Kto bierze udział w związku wolnomularskim lub taką działalność popiera podlega karze więzienia do 5 lat i grzywny; 
art. 2 (2) Kto taki związek zakłada lub nim kieruje podlega karze więzienia na czas nie krótszy od 2 lat i grzywny. 
Art. 3 (1) Kto uczestniczy w tajnej działalności zrzeszenia rozwiązanego na podstawie art. 1. (2) lub taką działalność popiera podlega karze więzienia do 5 lat i grzywny"

Źródło: "/Dokumenty/1938/Dekret z dnia 22 listopada 1938 r.o rozwiązaniu zrzeszeń wolnomularskich.pdf"